Ik roep de linkse partijen op om hun verantwoordelijkheid te nemen. Een democratie leeft niet van verklaringen alleen. Wie verandering wil, moet ze ook durven waarmaken – zelfs als dat een compromis vergt.

In plaats van zomaar resoluties aan te nemen in het Brussels Parlement, is de vermeende linkse meerderheid het volgens Frédéric De Gucht aan de Brusselaars verplicht om een voldragen regering te vormen. Politiek is geen vrijblijvend wenslijstje.

De inwoners van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest moeten het nu al 11 maanden zonder regering stellen en premier Bart De Wever verklaart zich bereid tussen te komen in ruil voor verregaande saneringen. Hoe is het zo ver kunnen komen? En is er nog een uitweg?

"Onze partij moet weer smoel krijgen." Een gesprek over de Brusselse regering, die maar niet van de grond komt, de rellen in Brussel, en de toekomst van Open VLD.

De PS investeert bijna 60 miljoen euro als compensa­tie voor lage huurprij­zen. Als ze dat geld zouden gebruiken om mensen te activeren, dan zouden die mensen misschien ooit uit een sociale woning geraken.

“Eva zal meer zelfvertrouwen moeten kweken, maar ik heb liever dat ze dúrft, en af en toe een foutje maakt, dan dat ze te veel op safe speelt.

Als je nog 6 procent haalt in de peilingen, is het niet het moment om op veilig te spelen. Lees het volledige artikel in Humo.

Onlangs schoof ik aan bij De Tafel van Gert.

Artikel in De Tijd: Frédéric De Gucht (Open VLD) geeft zichzelf een voornaam in de Brusselse formatie

De vergadering met het Agentschap van de Schuld was voor mij het sluitstuk. Na het comité de pilotage en deze toelichting over de financiële toestand van het Brussels Gewest is het voor Open VLD duidelijk: we willen geen begrotingsspelletje meer spelen zonder inhoudelijk akkoord. Zoals ik ter plaatse zei: “Ik kom luisteren. Maar na het comité de pilotage en nu het Agentschap volstaat dat voor mij.”

Ik heb me vandaag teruggetrokken uit de gesprekken. Niet omdat we niets willen doen, maar omdat we niets half willen doen.

"U bent al gepokt en gemazeld in het bedrijfsleven, en uw eerste politieke missie is zo complex dat ze ontzag afdwingt, en geen hoongelach."

Als het Agentschap van de Schuld afzegt en er geen nieuwe cijfers of inzichten op tafel liggen, dan heeft een begrotingsvergadering weinig zin. Wij schuiven niet aan om gewoon de schijn op te houden dat er vooruitgang is.

Artikel De Tijd: Frédéric De Gucht overlegt met Georges-Louis Bouchez over Brussel

"We moeten bij Open Vld twee dingen leren: politiek is ploegsport. En we moeten leren ruziemaken."

In Het Nieuwsblad werd me de vraag gesteld: Ben ik de redder van de liberalen? Zelf stel ik me die vraag niet. Wat ik wél weet: we hebben nood aan duidelijkheid, aan moed, en aan het herpakken van onze liberale identiteit. Niet via slogans, maar via inhoud en verantwoordelijkheid.

Portret in De Tijd: Frédéric De Gucht, nu al getipt als de volgende leider van Open VLD

De Brusselse formatie zit muurvast. Zes partijen willen vooruit, maar missen een meerderheid aan Vlaamse kant. De PS weigert nog altijd elke samenwerking met de N-VA. Open VLD doet daar niet aan mee.

Men noemt me “meneer Nee”. Net als “mevrouw Non” twintig jaar geleden. Omdat ik me, tijdens de Brusselse onderhandelingen, vasthoud aan één lijn: de N-VA hoort thuis in de regering. Dat is geen koppigheid, dat is helderheid.

La Libre bracht onlangs een portret over mijn rol in de Brusselse formatie. Sommigen noemen me de man die alles blokkeert. Anderen zien in mij een Vlaming die opkomt voor evenwicht en respect. Dat laatste klopt.